Güzîde Tarih


 Batılıların Muhteşem Süleyman adını verdikleri Kanunî Sultan Süleyman’ın biri Fransa Kralı Françesko’ya, diğeri de İran Şah’ı Tahmasp’a gönderdiği iki mektubu sizinle paylaşmak istedik. Mektuplardaki üslup, özgüven ve vakar incelendiğinde, kendisine neden “muhteşem” dendiğini ve Osmanlı Devleti’nin en güçlü devrinde bir padişahın doğuya ve batıya nasıl hükmettiği görmüş oluyoruz.

1- Fransa Kralı Avrupalı devletlerle mücadeleye girmiş ve Osmanlı padişahı Sultan Süleyman’dan yardım istemiştir. Sultanın cevabını önce orijinal metin halinde akabinde sadeleştirilmiş metin olarak sizlerle paylaşıyoruz:

(Mektubun Orijinali)

Orijinal Metin

Ben ki sultânü'’-selâtîn ve burhânü’l-havâkîn tâc-bahş-ı hüsrevân-ı rû-yı zemîn zıllullâhi fî’l-arzîn Akdeniz'in ve Karadeniz'in ve Rumeli'nin ve Anadolu'nun ve Karaman'ın ve Rum'un ve Vilâyet-i Zülkadriye'nin ve Diyarbekir'in ve Kürdistan'ın ve Azerbaycan'ın ve Acem'in ve Şam'ın ve Haleb'in ve Mısır'ın ve Mekke'nin ve Medine'nin ve Kudüs'ün ve külliyen Diyâr-ı Arab'ın ve Yemen'in ve dahi nice memleketlerin ki âbâ-yı kirâm ve ecdâd-ı izâmım -enâre Allahu berâhinehüm- kuvvet-i kâhireleriyle feth etdikleri ve cenâb-ı celâlet-me’âbım dahi tîg-i âteş-bâr ve şimşîr-i zafer-nigârım ile feth eylediğim nice diyârın sultânı ve padişâhı Sultân Bayezid Han oğlu Sultan Selim Han oğlu Sultan Süleyman Han'ım, sen ki Françe vilâyetinin kralı Françesko'sun, dergâh-ı selâtîn-penâhıma yarar adamın Frankiyan ile mektûb gönderüb ve ba‘zı ağız haberi dahi ısmarlayub memleketlere düşman müstevlî olub el-ân hapisde idüğünüz i‘lâm edüb halâsınız husûsunda bu cânibden inâyet ve medet istid‘â eylemişsiz, her ne ki demiş isenüz benim pâye-i serîr-i âlem-masîrime arz olunub alâ-sebîli’t-tafsîl ilm-i şerîfim muhît olub tamâm ma‘lûm oldu, imdi pâdişâhlara sınmak ve habs olunmak aceb değildir, gönlünüzü hoş tutub âzürde-hâtır olmayasız, eyle olsa bizim âbâ-i kirâm ve ecdâd-ı izâmımız –nevvere Allahu merkadehüm- dâ’imâ def‘-i düşman ve feth-i memâlik için seferden hâlî olmayub biz dahi onların tarîkine sâlik olub her zamânda memleketler ve sa‘b ü hasîn kal‘alar feth eyleyüb gece ve gündüz atımız eyerlenmiş ve kılıcımız kuşanılmış ve Hakk Subhânehu ve Te‘âlâ hayırlar müyesser eyleyüb meşiyyet ve irâdeti neye müte‘allik olmuş ise vücûda gele, bâkî ahvâl ve ahbâr ise mezkûr adamınızdan istintâk olunub ma‘lûmunuz ola, şöyle bilesiz.

Sadeleştirilmiş Metin

“Ben ki sultanların sultanı, hakanların başı, krallara tac giydiren, Allah'ın yeryüzündeki gölgesi ve atalarımın fethettiği Akdeniz'in, Karadeniz'in, Rumeli'nin, Anadolu'nun, Karaman'ın, Rum Vilayeti'nin Zülkadriye'nin, Diyarbekir'in, Kürdistan'ın, Azerbaycan'ın, Acem'in, Şam'ın, Haleb'in, Mısır'ın, Mekke'nin, Medine'nin, Kudüs'ün, Arap ülkelerinin ve Yemen'in ve de ateş saçan mızrağımın ve zafer getiren kılıcımın gücüyle sahip olduğum nice ülkelerin sultanı ve padişahı olan Sultan Süleyman Han'ım. Sen ki Fransa ülkesinin kralı olan Françesko'sun. Kralların sığınağı olan kapıma mektup göndererek ülkenizin işgale uğradığını ve esir edilerek hapse atıldığınızı bildirmişsiniz. Bu durumdan kurtulmak için benden yardım istiyorsunuz. Gönlünüzü ferah tutun ve sakın üzülmeyin. Unutmayın ki esaret, hükümdarlar için hiç de tuhaf bir şey değildir. Bilesiniz ki, atalarımın yaptığı gibi, daima kılıcımla gezen ben de, sefere çıkmaktan ve fetihler yapmaktan çekinmem. Her an savaşmaya hazırım. Sadece Allah’ın dediği olur. Ne yapacağımı elçinizden öğreneceksiniz.

2- Sultan Süleyman Rodos’u fethettiği zaman İran Şahı Şah İsmail tarafından kendisine bir mektup gönderilmiştir Mektupta Şah: “Siz mücahitlere örneksiniz, Cem, İskender, Hz. Süleyman ve Daryus gibi sultanların kayserisiniz” sözleriyle fethi kutlamıştır. Cevap olarak kendisine” Şah” değil de”Şeyh” diye hitap eden Sultan Süleyman, İran Şahını bir devlet başkanı olarak tanımadığını belirtmiş ve “Allah hidayet vere de doğru yolu göstere” diye kendisine sert bir üslupla cevap vermiştir. Şah İsmail ölmüş yerine oğlu Şah Tahmasp geçmişi fakat kendisine bağlı kalacağını belirten mektuplar bekleyen Sultan Süleyman istediğini alamayınca Şah Tahmasp’a bir mektup göndermiştir. İşte o mektubun sadeleştirilmiş halini sizlerle paylaşıyoruz.

(Mektubun Orijinali)

Sadeleştirilmiş Metin

Tahmasb Bahadır, uyulması vacip olan fermanım elinize ulaştığında bilesiniz ki, bundan önce merhum babam Sultan Selim Han ahirete göçtüğünde padişahlık mülkü ve hilafet tahtı bana kaldı. Sınırsız Osmanlı memleketi ve enine boyuna korunmuş bütün iklimler gücümün kabzasında, fermanımın pençesinde tutulmuş ve zaptedilmiştir. Padişahlar saadet kapımın toprağına yüz sürmüşler, cihanın sığınağı dergâhıma kulluklarını göstermişlerdir.
Şimdi sen dahi kahramanlık kasırgasının vuruşu, dehşetli ezici gücümün cezalandırmasından zerresini görüp, ruh kuşunun ecel şahininden ve yüksek uçan doğan kuşundan kurtulmuş, vücuduna ok saplı avım idin. Savaş meydanında geniş cihan başına dar görünmüş, düşman avlayan yiğitlerin narası, top ve tüfek velvelesi, telaşa kapılan mutsuz varlığını ve rehberi şeytan olan askerini sersem etmişti. Ancak yüce soylu atalarımın övülmüş tabiatlarında, olgun insanlık ve sınırsız acıma ve bol şefkat merkezlenmiş olup, kaçanı kovalamak, zayıf düşeni öldürmek âdetleri olmayıp, pisliğe bulaşmış varlık noktanı askerimin parlak kılıçlarıyla zaman sayfasından kazımak mümkün iken, göz yumup, olanca hazinelerin yağma ve mamur vilayetlerin talan edilmiş, uğursuzluk gösteren bayrağının altında toplanan kavmin gazilerin kılıçlarına azık olmuştu. Eğer asi huylu, sapkın kafanda zerre kadar yiğitlik olaydı, çoktan helak olurdun. Böyle lütfumuza uygun düştü ve kılıcımız altında can kurtarmana aman verildi. Niçin cihanın sığınağı dergâhımıza, göklerden farkı olmayan divanıma adam gönderip kulluk arzetmedin. Bu eksik akılla gururun, sapıklık dairesinden ayrılmaman, inşallah benim de yakında şark diyarına yönelmeme sebep oldu. Otağımızın Tebriz topraklarına, belki İran memleketlerine; Turan ve sair Semerkant vilayeti ve Horasan'a kurulması kararlaştırıldı.
Bu zamana kadar geciktirilmesine Osmanlı topraklarının ucunda, Macar ve Frenk kâfirleri elinde olan Belgrad ve Rodos gibi büyük kaleler sebep oldu. Bu kalelerin her biri zamanın tuhaflıklarındandı. Kurtarılmaları için, tam donatılmış, düşman avlayan askerlerle üzerlerine gidildi. Rum şahbazlarının hücumuna dayanamadılar. Her biri az zamanda fethedilerek, kiliseleri İslam halkının cami ve mescidleri olup, küfür ve ayinleri tersine dönderildi.
Şimdi haberin ola ki, seferim senin üzerine yönelip, rehberi zafer olan askerimin zaferle sonuçlanacak hücumları senin vilayetinedir. Daha önce savaş durumu, huylarından razı olunan nâmdar yiğitlere tenbih edilmiş, sana da bildirilmişti. Şöyle bil ki, ulu dağlar gibi, kalabalık güruh, vilayetine girip memleketini yağma etmeden, sapkınlık tacını başından çıkarıp atalarının yoluna uyarak abdal gibi keçe giyip, dervişlik zaviyesine ve tekkesine çekilip naiplerime uyarsan devlet ve mutluluk senin olur. İyilikten başka bir şey görmezsin. Aksi hâlde Firavun gururu ve Nemrut böbürlenmesi şâki yaratılışından ayrılmazsa, sapıklık yoluna gidici olursun. İnşallah çarpışmaların sesleri, askerin mızraklarının vereceği sıkıntı ve yıldırım gibi çakan topların sesi sana ulaştığında neye uğradığın biline. Şöyle ki, karınca gibi küçük olup yer deliğine girsen, avcı kuş gibi olup yüksekte uçsan dahi seni bırakmayıp, Allah'ın yardımıyla dünya toprağını senin pis varlığından temizlerim. Sözü dinlenen güçlü fermanıma cevap gönderip, erkeksen vaktine hazır olasın. Vesselam.

Post a Comment

Daha yeni Daha eski
'; (function() { var dsq = document.createElement('script'); dsq.type = 'text/javascript'; dsq.async = true; dsq.src = '//' + disqus_shortname + '.disqus.com/embed.js'; (document.getElementsByTagName('head')[0] || document.getElementsByTagName('body')[0]).appendChild(dsq); })();